💢 دیر راهب ۳۰۶ 💢

--------------------

دیر راهب ۳۰۶

متن نوحه —-> دیر راهب ۳۰۶

دیر راهب
شامگه که عیسی چرخ کبود
کرد بر سر طیلسان مشگسود
داد چرخ توسن معکوس سیر
جای خاصان حرم در پای دیر
دیری اما در صفا بیت الحرام
کعبه ای، در وی خلیلی را مقام
عاکف اندر وی یکی پیری صبیح
چون به تخت طارم چارم مسیح
راهبی روشندلی فرزانه ای
مسجدی در کسوت بتخانه ای
کافری روحش به ایمان ممتحن
چون سروشی در لباس اهرمن
پارسائی در لباس اسقفی
آب حیوانی به ظلمت مختفی
مهبط روح القدس ناقوس او
از سه خوانی سرگران ناموس او
غسل یحیی داده مکر و ریو را
بسته با زنجیر آهن دیو را
نور یزدانی عیان از روی او
در گریز اهریمن از مولوی او
ناگهان دستی ز غیب آمد پدید
با مداد خون و با کلک حدید
پس سه بیتی بعد غیبت در سه بار
برنوشت از خون به دیوار حصار
کامتی که کشت فرزند بتول
خواهد آیا شافعش بودن رسول؟
لا، یمین الله کسش نبود شفیع
آن که سر زد از وی این کار شنیع
فاش خصمی کرد با حکم کتاب
قاتلان آن سلیل مستطاب
کافران ماندند از او حیران همه
وز شگفت انگشت بر دندان همه
کرد راهب سر برون از دیر و دید
آتشی سوزان به نخل نی پدید
پس به تضمین گفت با یاران خویش
آن سعادت پیشه پیر مهر کیش
آتشی می بینم ای یاران ز دور
گرم می آید به چشم نخل طور
شعله روئی خود نمائی می کند
فاش دعوی خدائی می کند
فتنه دل های آگاه است این
دعوی انی اناالله است این
یارب این فیلوس خوش گفتار کیست؟
شعله روی و آتشین رخسار کیست؟
این سر یحیی به طشت خون فرود
یا مسیحائی است بر دار یهود؟
یا نه خورشیدی است در برج سنان
رفته نورش تا عنان آسمان
پیر روشندل پس از روی…