💢 ولادت حضرت امام جواد (ع) ۲۲۱ 💢

--------------------

ولادت حضرت امام جواد (ع) ۲۲۱

متن نوحه —-> ولادت حضرت امام جواد (ع) ۲۲۱

حضرت امام جواد (علیه السلام)
باز طبعم را هوای باده گلگون بود
در سرم شور و نوا و نغمه موزون بود
نو بهار است و کنار یار ساقی می بیار
طالع می با مبارک طلعتی میمون بود
باده گلرنگ و نگاری شوخ و شنگ و وقت تنگ
هر که را این سود و این سودا نشد مغبون بود
صحبت حور بهشتی، باغ و گلشن چون بهشت
هر که این عشرت بهشتی بخت او وارون بود
جز لب جوی و کنار یار، دلجویی مجو
جز حدیث می مگو کافسانه و افسون بود
ساقیا! ده ساغری برگردنم نه منتی
از خمی کش یک حباب او خم گردون بود
از خم وحدت که لبریز محبت بود، عشق
از خمی کاندر هوایش در خم افلاطون بود
از خم مینای عشق حسن لیلای ازل
کز صبوحش عقل تا شام ابد مجنون بود
باده گلگون اگر خواهی برون از چند و چون
از غم عشق ولی حضرت بی چون بود
پادشاه کشور ایجاد ابو جعفر جواد
آن که در عین حدوثش با قدم مقرون بود
مصحف آیات و عنوان حروف عالیات
غایه الغالیت کاوصافش ز حد بیرون بود
مظهر غیب مصون و مظهر ما فی البطون
سر ذاتش سر اسم اعظم مخزون بود
گنج هستی را طلسم و با جهان چون جان و جسم
مخزن دُرّ ثمین و لؤلؤ مکنون بود
فالق صبح ازل مصباح نور لم یزل
کز تجلی های او اشراق گوناگون بود
طور سینای تجلی، مطلع نور جلی
کز فروغش پور عمران واله و مفتون بود
شد خلیل از شعله روی مهش آتش به جان
فلک عمر نوح از سودای او مشحون بود
گر ذبیح اندر رهش صد بار قربانی شود
در منای عشق او از جان و دل ممنون بود
چشم یعقوب از فراق روی او بی…